اونایی که هنوز بعد از تقریبا 2 سال از اون اتفاق تلخ به یاد ما هستن و سلام به اونایی که دوستان کامنتی بودن
خیلی دوستون داشتم و دارم و هنوز اون خاطراتی که در این وبلاگ داشتمو خوب یادمه
اون عاشقهایی که به هم رسیدن چقدر بم انرژی میدادن و چقدر تلاش میکردیم که اونایی که که دعوا داشتنو آشتی بدیم
همش گذشت
هنوز که هنوزه جرات پاک کردن وبلاگو ندارم و اصلا دوست ندارم این وبلاگ پاک بشه
امروز به خودم گفتم بیام اینجا دیدم چندتا کامنت جدید برام گذاشتند
خوندم و تصمیم گرفتم منم مطلبی بنویسم
بعد از اون اتفاق
با هر تلاشی بود خدمتو تموم کردم در آزمون استخدامی شرکت کردم و قبول شدم الانم مشغول کار در بیمارستان هاشمی نژادم
بعد از اصرار هر دو خانواده برای تلاش مجدد برای تشکیل خانواده بالاخره تصمیم گرفتم بدون اینکه بخوام آیسانو فراموش کنم دوباره تجربه ای جدیدو شروع کنم
اما قبل از هرچیز تمام اتفاقات قبلیو که برام اتفاق افتاده بگم ، و اینکارو هم کردم
هنوز با خانواده آیسان عزیزم در ارتباطم و هر روز صبح برای گل نازم آرزوی شادی میکنم
از تمام دوستانی که هنوز یاد ما هستند قدردانی میکنم
دوستون دارم
بهزاد
